Nadpotliwość to częste zaburzenie polegające na nadczynności gruczołów potowych odpowiedzialnych za regulację temperatury ciała.
Stają się one zbyt aktywne nawet wtedy, gdy nie wymaga tego termoregulacja. Ich czynność nasilają stres, lęk lub nerwowość. Dotychczas nie poznano przyczyny nadmiernej aktywności gruczołów potowych. Szacuje się, że dotyczy nawet 3 proc. populacji ludzkiej. Wpływa na komfort życia osoby chorej, utrudnia jej codzienne funkcjonowanie. Jest też uciążliwe dla otoczenia.
Nadmierna potliwość może objawiać się lepkimi, wilgotnymi lub mokrymi dłońmi,
uniemożliwiającymi np. utrzymanie długopisu, lepkimi, wilgotnymi lub mokrymi podeszwami stóp, częstym poceniem się, zauważalną potliwością (kiedy pot przesiąka przez ubranie). Problemy z nadmierną potliwością zaczynają się zazwyczaj w okresie dojrzewania, ale mogą pojawić się również wcześniej. Z upływem czasu następuje poprawa, rzadziej obserwuje się je w wieku średnim, a u starszych osób – rzadko. Rozwiązaniem tego uciązliwego problemu jest zahamowanie nadczynności gruczołów potowych poprzez podanie toksyny botulinowej.
Bruksizm (zaciskanie lub zgrzytanie zębami) jest mimowolną i powtarzalną aktywnością mięśni żwaczy.
Dolegliwość występuje u około 20% dzieci, u 12–15% dorosłych do 50. roku życia, oraz u 5–7% osób powyżej 50 r.ż. Problem może pojawiać się w ciągu dnia, jako mimowolne zaciskanie zębów, jak i w nocy gdy pojawia się zgrzytanie, a w konsekwencji ścieranie zębów. Dochodzi do tego, ponieważ fizjologicznie wykonuje się głównie ruchy w płaszczyźnie pionowej (otwieranie i zamykanie), z powodu bruksizmu dochodzi do ruchu w płaszczyźnie poziomej (na boki). Nacisk zębów na skutek bruksizmu może być nawet 10 razy silniejszy niż podczas gryzienia czegoś twardego. Wyróżniamy bruksizm pierwotny, który towarzyszy „od zawsze” z niewiadomej przyczyny, oraz wtórny, gdy potrafimy określić czynniki, które go wywołują. W przypadku bruksizmu wtórnego najczęściej pojawiają się zaburzenia oddychania, refluks żołądkowo-przełykowy, oraz co najmniej kilkunastomiesięczne stosowanie antydepresantów. Leki te mogą pobudzać do aktywności nerw trójdzielny, odpowiadający za mięśnie narządu żucia. Z kolei refluks może powodować bruksizm, jako swoisty odruch obronny przed działaniem drażniącym działaniem substancji z żołądka.
Leczenie bruksizmu polega na podaniu toksyny botulinowej do mięśni żwaczy.